Composteerbare plastic verpakkingen; hoe gooi jij ze weg?

‘I am compostable

Je komt het tegen op een zak muesli. En op je koffiebeker of op wegwerpbestek. Het klinkt haast ideaal: een plastic wegwerpproduct dat composteerbaar is. Maar, als de koffie op is twijfel je: hoort dit dan bij het GFT? Of bij het plastic afval? En waar wordt zo’n composteerbaar plastic zakje, bakje of bekertje eigenlijk van gemaakt?

We verklappen het alvast: je gft zakje mag in de groene bak, maar alle andere composteerbare plastic verpakkingen gaan bij het restafval en eindigen zo in de verbrandingsoven. Verrassend? In deze blog kom je (bijna) alles te weten over composteerbaar plastic, waarom het – vooralsnog - onder restafval valt en of het eigenlijk wel een oplossing is voor de plastic soep.

Ah! Een blog over bioplastics?

Dat zou je denken. Maar de term ‘bioplastics’ is in de loop der tijd meer een soort verzamelnaam geworden voor alles wat met ‘eco’-plastics te maken lijkt te hebben. Biobased, afbreekbaar, composteerbaar……..…ze worden vaak door elkaar gebruikt, maar zijn toch echt verschillende begrippen.

Composteerbaar of biologisch afbreekbaar, een wereld van verschil

Een plastic is biologisch afbreekbaar als het in de natuur kan worden omgezet in water, methaan en CO2. Dat gebeurt met behulp van enzymen, waar je alles over leest in een van onze eerdere blogs. Het biologisch afbreken van een plastic kan vele jaren, zo niet eeuwen duren. Als een verpakking composteerbaar is, bedoelt men dat het voldoet aan de Europese norm EN 13432: het product kan binnen 12 weken in een composteerinstallatie composteren, zonder toevoeging van kunstmatige additieven. Maar let op: niet op je eigen composthoop, want daar wordt het niet warm genoeg.

Is composteerbaar dan hetzelfde als biobased?

Dat kan, maar dat hóeft niet. Biobased betekent eigenlijk niets meer dan ‘geheel of gedeeltelijk gemaakt van biogrondstoffen’. Maar of een materiaal composteerbaar is, heeft niets te maken met de oorsprong van het materiaal en juist alles met haar chemische structuur. En dus zijn er biobased plastics die composteerbaar zijn, biobased plastics die dat níet zijn, maar ook níet-biobased plastics die wél composteerbaar zijn. Om het overzichtelijk te houden.

Waar composteerbare plastics van worden gemaakt

Voor de productie van biologisch afbreekbare en composteerbare plastics kan als grondstof zowel aardolie (fossil based) als hernieuwbare grondstoffen (biobased) worden gebruikt. Zo is een composteerbaar koffiebekertje van PBAT of PCL fossil based. En is composteerbaar wegwerpbestek van PLA juist biobased. Grondstoffen voor biobased composteerbare plastics zijn bijvoorbeeld polymelkzuur of zetmeel gewonnen uit aardappel of mais.

Maar waar gooi je dat bakje of zakje nou weg?

De hamvraag! Het korte antwoord: alle composteerbare plastics gaan bij het restafval, behalve het plastic GFT zakje. Dát mag wel in de groene bak.

Het lange antwoord: composteerbare plastics zijn weliswaar goed te composteren in een industriële composteerinstallatie, maar het lijkt erop dat men dat liever (nog) niet wil.

Als er plastic afval bij het GFT komt

De Universiteit van Wageningen toonde in 2020 aan dat composteerbare plastics (en vooral PLA) snel genoeg vergaan met de huidige manier van composteren in Nederland. Daarbij werden in de compost geen resten composteerbaar plastic aangetroffen. Goed nieuws! Maar in de tussentijd belandt er regelmatig plastic (en ander afval) tussen het GFT en is composteerbaar plastic moeilijk te onderscheiden van ‘gewoon’ plastic. Composteerders vrezen daarom dat, door vergissing, nog veel meer plastic terecht zal komen tussen het groenafval, met alle gevolgen van dien.

Ook is niet alleen het milieu stakeholder hier

Want composteerbedrijven worden betaald voor elke ton keukenafval die verwerkt wordt. En dus ligt de focus op korte composteertijden (soms korter dan 12 weken) en een hoge doorvoer, in plaats van op de hoeveelheid compost. Een klassiek voorbeeld van een ongewenste financiële prikkel.

Composteren is dus goed mogelijk, maar er bestaat in Nederland een verschil tussen wat technisch gezien mogelijk is en wat wenselijk is. Begrijpelijk en zonde tegelijkertijd. Aan de andere kant; is het veelvuldig toepassen van biobased en composteerbare plastics überhaupt the way to go?

Er zitten vele kanten aan een verhaal

Tja, die composteerbare plastic verpakkingen. Er valt namelijk heel wat over te zeggen.

Liever niet bij het GFT, want dat kan verwarrend zijn. Liever niet fossil based, in verband met (onder andere) CO2 uitstoot. Maar ook biobased leidt tot discussies, onder andere vanwege het gebruik van landbouwgrond en middelen. Het mag absoluut niet bij het PMD, want recyclebaar is het niet. Ook past het niet vanzelfsprekend binnen de waarden van een circulaire economie en levert het geen voedingswaarde aan compost. Het stimuleert mensen wél tot het verzamelen van groente- en fruitafval (top!), maar een oplossing voor zwerfafval of de plastic soep is het ook niet. Zo bleek uit onderzoek van de universiteit van Plymouth dat een biologisch afbreekbaar zakje na 3 jaar in de aarde nog steeds 2,5 kilo boodschappen kon tillen. Best bizar. De composteerbare plastic zak deed het overigens wel beter; niet volledig opgelost, maar boodschappen ermee tillen kon niet meer.

Wat Europa ervan denkt

Ook de Europese Commissie wil graag weten wanneer het gebruik van biobased plastics echt milieuvoordelen biedt. En wanneer het gebruik van biologisch afbreekbare en composteerbare plastics daadwerkelijk bevorderlijk is voor het milieu. Met de European Green Deal en een ‘Circular Economy Action Plan’ wordt daar nu onderzoek naar gedaan, want verbeteringen, richtlijnen én duidelijke communicatie naar de consument toe worden steeds noodzakelijker.

Re-use in plaats van single use

Composteerbare plastic (wegwerp)producten, zijn ze écht beter of is dat eigenlijk niet de juiste vraag? En moeten we niet een stap terug doen? Hoe minder wegwerpproducten we gebruiken, hoe minder afval we immers produceren. Zoals George Monbiot een aantal jaar geleden al schreef; ‘we gaan de wereld niet redden met een betere wegwerpbeker’.

Hoe dan ook: wanneer al het composteerbaar plastic afval in de groene bak mag, lijkt op dit moment afhankelijk van het Nederlandse composteer- en recyclesysteem. Tot die tijd gebruiken we het groene zakje in de groene bak en gooien we de rest van het composteerbare plastic vooralsnog bij het restafval. Dan komt er in ieder geval nog iets aan energie uit. En natuurlijk vind je bij ons een uitgebreid assortiment herbruikbare bakjes, zakjes en bekers. Dan hoef je er verder überhaupt niet over na te denken!

Reacties (2) -

  • maaike

    maaike

    24-1-2023 20:53:02 | Reply

    Helaas wordt er in Nederland gewerkt met een composteer proces van 6 weken, ipv 12 weken. Dus, wat ik befreoen heb, redden ook de plastic zakjes het niet in 6 weken en worden bij de composteerder eruit gehaard en alsnog bij het restafval gedaan.
    Mijn advies is dus, ook je zakjes bij het rest afval.

    • Manon

      Manon

      25-1-2023 22:33:46 | Reply

      Hoi Maaike, ik heb even overlegd met Valerie, diegene die dit onderwerp heeft uitgeplozen voor ons. Gelukkig zit het anders dan wat je aangeeft.

      1) Na een eerste composteercyclus (in dit onderzoek 11 dagen) wordt er gezeefd. Wat door de zeven <10 mm passeert kan direct worden aangemerkt als compost. Het overige (10-40mm en >40mm) wordt normaalgesproken opnieuw ingebracht in het composteerproces. Waarbij de groep >40mm wordt afgevoerd als er teveel verontreinigingen in zitten, zoal fossil plastic en metaal.

      2) De zakjes redden het inderdaad niet altijd in de eerste composteercyclus, evenals sinaasappel- en bananenschillen. Maar! Ze zouden wel verder tot compost moeten afbreken als ze weer opnieuw in het composteerproces worden gebracht: "Volgens de bevindingen in deze praktijkproef draagt waarschijnlijk geen enkele van de onderzochte composteerbare plastic producten (waaronder de gft zakjes)  bij aan een significante toename van het residu dat moet worden afgevoerd bij de GFT-afvalverwerking bij Valor. Ze zullen namelijk verder afgebroken worden wanneer de zeeffracties opnieuw worden ingebracht (‘gerecirculeerd’) in het composteerproces. "

      Niet elke composteerder in NL werkt op precies dezelfde manier en het is dus afhankelijk van de composteerder hoe (snel) deze processen precies verlopen. Dus het kan verschillen.

      Betekent dat dat het GFT zakje dan toch maar niet bij het GFT moet?
      Ik weet het niet. Het gebruik van GFT zakjes heeft ook een belangrijk voordeel: het helpt mensen bij het inzamelen van GFT, zodat er compost gemaakt kan worden. En het lijkt erop dat de kans dat het GFT zakje niet afgebroken wordt en dus afgevoerd moet worden eigenlijk heel erg klein is. Daarbij: als je het GFT zakje bij het restafval doet wordt het sowieso niet verwerkt tot compost. Terwijl het bij het GFT nog een kans heeft, om het zo maar te zeggen.

      De bron is: https://www.wur.nl/nl/Onderzoek-Resultaten/Onderzoeksinstituten/food-biobased-research/Show-fbr/Composteerbare-plastics-breken-snel-genoeg-af-in-de-huidige-Nederlandse-GFT-afvalverwerking-F006pA.htm en daar vind je ook de link naar het hele rapport.

Loading