De feestdagen zijn in aantocht en dus gaan we weer lekker shoppen. Om leuke cadeautjes te scoren maar ook om het hele gezin inclusief onszelf weer in het nieuw steken. Zodat we stralend kunnen aanschuiven bij de kerstdis en glitterend het nieuwe jaar in kunnen gaan.
Kleding kopen is fun. Maar de wijze waarop kleding wordt gemaakt is dat helaas niet altijd. En de stoffen die in de kledingstukken zitten zijn dat ook niet. Helemaal als het gaat om de ketens die zogenaamde ‘fast fashion’, oftewel modieuze kleding met een korte levensduur, produceren, zoals Zara, H&M en Vero Moda.
Gifstoffen in kleding
Enkele weken geleden publiceerde Greenpeace het onderzoek dat ze deden naar gifstoffen in kledingstukken van 20 grote kledingmerken, waaronder Zara, Levi's en Armani. In totaal onderzochten ze 141 kledingstukken, gekocht in 29 verschillende landen.
De resultaten logen er niet om. Onderzoekers troffen in 63 % van de onderzochte samples NPE's aan (nonylphenol ethoxylates). Geen enkel merk bleek de dans te ontspringen, allemaal verkochten ze kledingstukken waarin deze stoffen zaten. NPE's zijn mengvormen van oppervlakte-actieve stoffen en het gebruik ervan is sterk beperkt, maar wel toegestaan. Ze kunnen namelijk hormoonverstorend zijn. Ter informatie: NPE's bevatten zaaddodende kwaliteiten en worden dus toegepast in anticonceptiva.
Slik. Maar dat is jammer genoeg niet alles. Er werden ook flataten (weekmakers) aangetroffen bij kledingstukken die bedrukt waren met plastisol inkt. Dit is een pvc-houdende inkt die ook nog formaldehyde en zware metalen kan bevatten. En bij twee producten van Zara bevatten de kleurstoffen amines, chemische verbindingen die aantoonbaar kankerverwekkend zijn.
Dit zijn heftige feiten die mij weer eens doen realiseren dat er aan goedkope 'fast fashion' wel degelijk een prijskaartje hangt.
Schadelijk voor arbeiders
Ook in landen waar de meeste kleding wordt geproduceerd, zoals Marokko, Pakistan en China, werden er gifstoffen gevonden in de kledingstukken. Dit betekent dat de mensen die deze kleding produceren een grote kans hebben op in aanraking komen met deze schadelijke chemicaliën. Want zoals de recente fabrieksbrand in Bangladesh laat zien zijn de arbeidsomstandigheden, en dus de bescherming van de medewerkers, in lagelonenlanden vaak belabberd.
Wat nu?
Ren nu niet in allerijl naar je kledingkast om de helft weg te gooien. Ten eerste werden in dit onderzoek in de in Nederland gekochte kleren geen gifstoffen aangetroffen (wat natuurlijk niet wil zeggen dat ze er niet zijn, maar toch, een schrale troost). Ten tweede: het grootste gedeelte van de gifstoffen is al weggewassen. Helaas maar waar. Zo komen dit soort stoffen in ons milieu en ons drinkwater terecht.
Een lichtpuntje is dat een paar modeconcerns het beginnen te snappen. H&M is al een tijd op weg met ecologisch katoen in een aantal kledinglijnen. En onlangs maakte Zara bekend dat ze willen toewerken naar een toekomst zonder gif, mèt concrete groene doelstellingen. Er is nog een lange weg te gaan, maar het begin is er.
En gelukkig gelden er wettelijke normen voor wat er aan chemische stoffen in kleding mag zitten. Wel kun je je afvragen of deze normen toepasbaar zijn op kinderkleding. Kinderen hebben een dunnere huid en zijn vaak een stuk gevoeliger voor stofjes in de lucht en in kleding. En niet te vergeten het gekauw op mouwen en halsboorden :)
Maar wat moeten we nu aan met Kerstmis?
Greenpeace zelf is met een goed initiatief gestart: Fashion against Toxics. Ze zijn officieel op 1 december begonnen en deelnemers hebben als doel om 3 maanden geen nieuwe kleding te kopen, maar te kiezen voor vintage. Je hoeft natuurlijk niet mee te doen, het idee is wel inspirerend. Verder vind ik Rank a Brand een sympathieke bron voor informatie over hoe groen bedrijven zijn.
En natuurlijk kun je ook kiezen voor biologisch katoen of andere duurzaam geproduceerde stoffen. Zoals we al eerder schreven: Biologisch katoen moet je doen!