Microplastics in menselijke placenta

In alle menselijke placenta’s die in een onderzoek werden getest, zijn microplastics aangetroffen. De onderzoekers maken zich zorgen over de mogelijke gevolgen voor de gezondheid van zich ontwikkelende foetussen. De wetenschappers analyseerden 62 weefselmonsters van de placenta en ontdekten dat het meest voorkomende plastic polyethyleen was. Polyethyleen wordt gebruikt om plastic zakken en flessen te maken. Het unieke aan dit onderzoek is dat zeer adequaat de hoeveelheden gemeten konden worden, waar dat eerst nog niet het geval was. Deze methode, gecombineerd met klinische metadata, kan van cruciaal belang zijn voor het evalueren van de potentiële impact van nano- en microplastic op ongunstige zwangerschapsresultaten.

Een tweede onderzoek bracht microplastics aan het licht in alle 17 geteste menselijke slagaders en suggereerde dat de deeltjes mogelijk verband houden met verstopping van de bloedvaten.

Microplastics in menselijke testikels

In een recente studie kwam naar voren dat microplastics in alle onderzochte menselijke testikels aanwezig waren. Wetenschappers geven aan dat de ontdekking mogelijk verband houdt met de decennialange daling van het aantal zaadcellen bij mannen over de hele wereld.

Er werden door de wetenschappers 23 menselijke testikels onderzocht, evenals 47 testikels van honden. In beide soorten testikels was de samenstelling van de microplasticvervuiling in verhouding ongeveer gelijk.  Opmerkelijk gegeven is dat de concentraties in de menselijke testikels bijna drie keer zo hoog waren als in die van honden. Er werden 12 soorten microplastics gekwantificeerd. Polyethyleen, gebruikt in plastic zakken en flessen, was het meest voorkomende microplastic, gevolgd door PVC.

De studie, gepubliceerd in het tijdschrift Toxicological Sciences, omvatte het oplossen van de weefselmonsters en het analyseren van het plastic dat achterbleef.

Verband met decennialange daling aantal zaadcellen

Doordat de menselijke testikels opgeslagen waren, kon het aantal zaadcellen niet worden gemeten. In de testikels van de honden kon dat echter wel, de hoeveelheid zaadcellen waren lager in de monsters met een hogere besmetting met PVC. Daarmee toont de gedane studie een verband aan, maar verder onderzoek is nodig om te bewijzen dat microplastics er daadwerkelijk voor zorgen dat het aantal zaadcellen daalt. De hoeveelheid zaadcellen bij mannen daalt al tientallen jaren, waarbij in onderzoeken ook vaak naar chemische vervuiling zoals pesticiden wordt gekeken.

Een ander, kleiner onderzoek dat in China is gedaan in 2023 toonde ook microplastics in zes menselijke testikels en dertig spermamonsters aan. Recente onderzoeken bij muizen hebben gemeld dat microplastics het aantal zaadcellen verminderen en afwijkingen en hormoonverstoringen veroorzaken.

Ook de mogelijke rol van microplastics bij erectiestoornissen roept vragen op nadat microplastics ontdekt zijn in het mannelijke geslachtsdeel. 

Bevindingen in studies zoals deze laten de wijdverspreide aanwezigheid van microplastics in het mannelijke voortplantingssysteem zien met mogelijke gevolgen voor de mannelijke vruchtbaarheid.

Het zekere voor het onzekere nemen? Er zijn een aantal dingen die je kunt doen zoals zorgen voor frisse lucht in huis en regelmatig stofzuigen. Microplastics komen namelijk uit de kunststof producten in je huis en omgeving. Probeer zoveel mogelijk te kiezen voor producten gemaakt van RVS en glas of natuurlijke materialen zoals linnen, wol en katoen.

Het bericht Microplastics in menselijke placenta en testikels verscheen eerst op Green Jump's blog.

Hormoonverstorende stoffen

Hormoonverstorende stoffen zijn dagelijks overal om ons heen aanwezig. Je vindt ze bijvoorbeeld in voeding, verzorgingsproducten, medicijnen, kleding, speelgoed en eet- en drinkgerei. Enkele voorbeelden van dit soort chemicaliën zijn: parabenen, bisfenol A, synthetische UV-filters en ftalaten (weekmakers).

Resultaat van het onderzoek

In dit onderzoek is gekeken naar het effect van ongeveer 100 verschillende hormoonverstorende stoffen op spermacellen in een kweekschaaltje. Er werden hoeveelheden gebruikt zoals ze ook in het lichaam voorkomen.

Het bleek dat de hormoonverstorende stoffen zorgen voor een stijging van calcium in spermacellen waardoor het zwemgedrag negatief beïnvloed wordt. De spermacellen zwemmen hierdoor op de verkeerde plek en op de verkeerde tijd. Ook bleken de spermacellen door de hormoonverstorende stoffen minder gevoelig voor progesteron en prostaglandine wat wordt uitgescheiden door de eicel. Hierdoor kunnen spermacellen niet goed naar een eicel navigeren. Als laatste hadden de chemicaliën een effect op de enzymen die op het juiste moment de buitenkant van de eicel moeten afbreken. Spermacellen zijn hierdoor niet meer in staat om de eicel goed binnen te dringen.

Een derde van de geteste stoffen had een negatief effect op de kwaliteit van de spermacellen. Onder deze stoffen waren:

• · 4-MBC (4- methylbenzylideen), een in zonnebrand gebruikt UV filter.
• · Tricoslan, een veelvuldig gebruikt antibacterieel middel in ontsmettende zeep en handgel.
• · DnBP (di-n-butylphtalaat), een ftalaat.

In het lichaam zal echter vaak een mix van verschillende hormoonverstorende stoffen aanwezig zijn. Ook dit is getest en wat bleek? Een cocktail van verschillende stoffen in lage concentratie heeft zelfs een nog groter negatief effect op de spermacellen.

Europese Commissie

Dit onderzoek komt op het juiste moment. De Europese Commissie is bezig met het herzien van het beleid ten aanzien van hormoonverstorende chemicaliën. In het kader hiervan zijn endocrinologen en toxicologen met elkaar in overleg hoe deze hormoonverstorende stoffen beter gereguleerd kunnen worden. De resultaten van dit nieuwe onderzoek bewijzen de grote invloed van deze stoffen op de vruchtbaarheid en zijn dus van groot belang voor het maken van de nieuwe Europese beleidsregels.

Het onderzoek werd gepubliceerd in het vooraanstaande wetenschappelijke tijdschrift EMBO http://embor.embopress.org/content/early/2014/05/08/embr.201438869

Het bericht Hormoonverstorende stoffen negatief effect op spermacellen verscheen eerst op Green Jump's blog.